Απόκριες στο Κλαμπίδι

Απόκριες μας έφτασαν εμπρός βήμα ταχύ
Τις μάσκες να φορέσουμε να πάμ' όλοι μαζί
Σε κλαπμ καλό με είσοδο που 'ναι πληρωμένη
Από προχθές 'κοσάρικα καλά κανονισμένη
Να πιούμε τα ουίσκια μας, τις βότκες, κόκα-κόλες
Πορτοκαλάδες και χυμούς από λεμόνια ή σόδες

Το μέρος είναι, λέει, καλό, με κόσμο χάι και πρώτο
Καλή ο DJ μουσική παίζει, χωρίς σκόντο.
Και μπαίνω μέσα ανύποπτος καλέ μου ακροατή
Στο χώρο των επίσημων των Βι, των Άι, των Πι.
Κι αισθάνθηκα, πως να στο πω, μούρης τρελλός, χλιδάτος
Που να 'ξερα πως σύντομα θα μου φευγε ο τάκος.

Ο χώρος είναι ευχάριστος κι η μουσική ανετίλα
Λέω κι εγώ: “Δε θα ερχόμασταν σε μαγαζί ξεφτίλα”.
Γκαρσόνα γλυκομίλητη, κοντή, καλοσυνάτη
Ήρθε να παραγγείλουμε, μα δε μου γέμισε το μάτι.
Ανησυχία μ' έπιασε, μήπως και δεν αντέξει
Το βάρος της παραγγελίας μας, κι ούισκος της πέσει.
Με διέψευσε όμως εύκολα και τα 'φερε η κοπέλα
Μαζί με πάγο σε κουβά και χόρευε με τρέλλα.

Τα νέα όμως τα κακά τότε θα αρχίζαν
Και σύννεφα τον ουρανό του κλαμπ θα εμαυρίζαν
Τι μάρκα παραγγείλαμε ουίσκι δε μας νοιάζει
Αφού το περιεχόμενο μάλλον σε ξύδι μοιάζει
Και ξύδι όχι απ' το καλό, μπαλσάμικο και τέτοια
Μον' ήταν από το φτηνό για ζόρικα σεκλέτια

Αυτό που δίνουν μαγαζιά κακόφημα, αντεργκράουντ
Που πας στις αγαμίες σου για εύκολο ριμπάουντ.
Ερωτηματικό πελώριο, τεράστιο δίχως άλλο
Πάνω απ' το κεφάλι γεννήθηκε μεγάλο.
Και με κυρίεψε που λες μία βαθειά απορία
Κι ευθύς αμέσως έτρεξα να κάνω φασαρία.
Το ουίσκι το σκωτσέζικο αγάπη μόνο θέλει
Θερμοκρασία τη σωστή, για να 'χει γεύση μέλι.
Μα το ποτήρι μου έπεσε καθώς εσηκωνόμουν
Κι άμα δεν έπεφτα κι εγώ, στάνταρ θα σκοτωνόμουν.

Αντί για ουίσκι ακροατή γεμίσαν τη φιάλη
Με κάτι επικίνδυνο, μπόμπα το είπαν άλλοι.
Οπότε λέω “Ξέχνα το, ο κίνδυνος δε λέει
Ας πιούμε τώρα κανα δυο το κέφι για να ρέει”.

Μ' αυτό που ξέχασα να πω ήτανε πως στο δρόμο
Μια κοπελιά ανήλικη κουβάλησα στον ώμο.
Απ' το ποτό αναίσθητη. Τα είχε ανακατώσει.
Γι αυτό λοιπόν τα μέσα της στο δρόμο είχε στρώσει.
Και λίγο που λερώθηκα, κει στου χεριού την άκρη
Σκέφτηκα πως θα το 'πλενα στο μαγαζί λιγάκι.

Μα όπως λέν λογάριασα χωρίς τον ξενοδόχο
Και πήγα στον απόπατο με το μυαλό να το 'χω
Να σκέφτεται πόσο είναι όμορφα τα χέρια τα πλυμμένα
Με το σαπούνι και νερό καλά ξεβρωμισμένα.
Μα τρεις αλί γελάστηκα, δε μ' ήθελε η τύχη,
Με τη βρωμιά θα έμενα κάτω από το νύχι.

Παρόλο που ήτανε νωρίς το κλαμπ ότι είχε ανοίξει
Να 'χουν σαπούνια και χαρτιά δεν είχαν μεριμνήσει
Σε υποδοχές κατάλληλες που 'ναι γι αυτό το λόγο
(Και στις Καλλιόπες για χαρτί δεν κάνω ούτε λόγο).
Ακροπατώντας έτρεξα, λες και φορούσα γόβα
Στις γυναικείες χώθηκα και έκλεψα βιλανόβα.
Αφού τα χέρια μου έπλυνα, και μύριζαν λεβάντα
Μία κοπέλα πρόσεξα που κράταγε την τσάντα
Έτοιμη στο χέρι της, να μου την κατεβάσει
Στα αχαμνά αφού γι ανώμαλο αυτή μ' είχε περάσει.
Όμως αυτό δε μ' ένοιαξε κι έτρεξα πάλι πίσω,
Εις το τραπέζι το καλό, γρήγορα να μεθύσω.

Και γύρισα χαρούμενος γιατί μέχρι να ουρήσω
Κόσμος το κλαμπ εγέμισε από μπροστά ως πίσω.
Και λέω τώρα πως γιορτή ζόρικη θα αρχίσει
Χορό, ποτό και μουσική ο τόπος θα γεμίσει.

Όμως αυτό που πρόσεξα πριν από τα τραγούδια
Ήτανε το ντύσιμο που είχαν τα κοριτσούδια.
Όχι φτηνό, ούτε ξέκωλο, καλό ή προσεγμένο
Μηδέ αμπιγιέ ούτ' ακριβό ή καλοταιριασμένο.
Αποκριάτικες στολές φοράγανε καμπόσες
Μ' αυτό δεν ήταν πρόβλημα, ούτε ότι ήταν γκιόσες.
Κοιτώντας τες, το πρόβλημα εγώ ο έρμος που 'χα
Ήταν πως ντύθηκαν τρελλά με τα δικά τους ρούχα.
Τα ρούχα που καθημερ'νά φοράνε για να βγούνε
Για τη δουλειά ή στον γκόμενο να παν' να κοιμηθούνε.
Με το καλό τους φόρεμα, την μπλούζα ή πουκαμίσσα
καλσόν, κολάν ή αξεσουάρ και κιτσαρία περίσσια
Χωρίς ντροπή οι ξεδιάντροπες έτσι κυκλοφορούνε
Και τον υπόλοιπο καιρό πριν καρναβαλιστούνε.
Με μια περούκα διαφορά, μία μάσκα ή γυαλαμπούκα
Έτσι όπως ήταν έπρεπε να κάνουνε μία μπούκα
Της μόδας ειδικοί φρουροί, ζητάδες, ματατζήδες
Καμπόσες να μαζέψουνε γοργά απ' τις κοτσίδες.
Για παραβάσεις να 'κοβαν, κλήσεις κατά χιλιάδες
Να μάθουν γούστο τι θα πει, ετούτες οι κυράδες.

Μα παρακάτω πριν σας πω, πως τέλειωσε η βραδιά μου
Τμήμα αλλάζω γρήγορα σ' αυτό το ποίημά μου.
Τραγούδι θα ακούσετε κι ύστερα θα γυρίσω
Να πω και για τη μουσική. Πήγα ν' αυτοκτονήσω.

Η μουσική που στην αρχή άνετη την είπα
Στο τέλος εξελίχτηκε σε μια μεγάλη ήττα.
Ουδέ ποτέ μου άρεσε η μουσική η μπιτάτη
Μα όταν σε κλαμπ επήγαινα για φίλων το γινάτι
Πάντα είχα την υπομονή για να τους κάνω χάρη
Ν' ακούω κομμάτια βαρετά που άλλοι έχουν καμάρι.
Τους έβλεπα πως γούσταραν σαν κάναν πως χορεύαν
Ψηλά τα χέρια σήκωναν και γκόμενες ψαρεύαν.
Μα κι αν αυτές δεν κάθονταν, να επέλθει η συνουσία
Σαν κάποια χαμογέλαγε πέφταν σε αφασία.
Επίσης φίλες μου καλές που μ' είχαν συνοδεία
Με τραγουδάκια ντάπα-ντουπ διασκέδαζαν κι αστεία.
Κι έτσι που 'μαι καλόβολος και φίλος απ' τους λίγους
Αν και δε χορευα κι εγώ, τραγούδαγα τους στίχους.

Μα τα κομμάτια που άκουσα, ήταν το κάτι άλλο
Χαζά λογάκια είχανε και μουσική στο διάλο.
Μόνο δυο-τρία ακούγονταν και ύστερα κανένα
Απ' τ' άλλο το ένα χειρότερο και τα ρεφρέν καμμένα.
Να μη σου τα πολυλογώ και τρώω τον καιρό σου
Τέσσερεις ώρες έκατσα, αν έχεις το Θεό σου.
Χαμογελώντας σα χαζός στον κάθε ένα κουτέντε
Από τη μία της νυχτιάς μέχρι πρωί στις πέντε

Ντου λέει να κάνεις για να μπεις μέσα στου κλαμπ τα μέρη
Ντου στα μωρά που σε κοιτούν αλλά και στον πορτιέρη.
Μπουμ-μπουμ θα θέλεις σαν τρελλός μα μόνο αν της αρέσει
Μπουμ-μπουμ θα συνεχίσετε ως να σου πέσει η μέση.
Δώς του κι αποκριάτικα, άκουγα όλη νύχτα
Χωρις χορό γιατί εκεί το μαγαζί ήταν πήχτρα.
Μόνο που δεν ακούσαμε “Καλην εσπέρα αρχόντοι”
Αν τον DJ έβλεπα θα του 'σπαγα το δόντι.
Κι ενώ γλυκά τραγούδαγε ο φίλος ο Πασχάλης
Κάτι για να παραδωθεί της έλεγε της άλλης
Χωρίς όρους κι αντίσταση να του παραδωθεί
Και να προσέξει γιατί αυτή μπορεί να πληγωθεί.

Κάπου εκεί παρέδωσε κι αυτός που σας μιλάει
Το πνεύμα του και έψαχνε τρόπο για να περνάει
Την ώρα του μέσα εκεί όμορφα κι ωραία
Και με τη μία σκέφτηκε ετούτη την παρέα.
Στου active το ραδιόφωνο στο ιντερνετ που παίζει
Και των παραγωγών φωνές όμορφο έχουν γρέζι
Παρέα κάνουν και περνούν όμορφα βραδάκια
Αγαπημένοι όλοι μαζί αγόρια-κοριτσάκια.
Στυλό μπλοκάκι έπιασα και άρχισα να γράφω
Μαζί σας για να μοιραστώ ό,τι έμελε να πάθω
Εδώ να πω στην εκπομπή που σε πολλούς αρέσει
'Οπου ο Σωκράτης μπόλικος στο πρόγραμμα έχει πέσει.

Μαζί σας να το μοιραστώ τούτο το πόνημά μου
Κι ευχαριστώ που ακούσατε καλά το πάθημά μου.
Και να προσέχετε κι εσείς ό,τι κι αν κανονίσετε
Τις λεπτομέρειες νωρίς όλες να τις ρωτήσετε.

Γιατί εδώ ένας ποιητής μας φτάνει εκ του προχείρου
Παρόλο που 'ναι όμορφος χωρίς μορφή του χοίρου.
Η ώρα όμως πέρασε, πρέπει να σταματήσω
Της εκπομπής το πρόγραμμα ευθύς να συνεχίσω.